Πρόσθιο Εξάρθρημα Ώμου

Πρόκειται πιο συχνά για το πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, το οποίο μπορεί να συμβεί μετά από άμεση ή έμμεση άσκηση βίας στην περιοχή της ωμικής ζώνης. Πιο συχνά προκαλείται από βίαιη απαγωγή, έκταση και έξω στροφή του σύστοιχου βραχίονα. H κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει από τη θέση της και εγκλωβίζεται έξω από την άρθρωση του ώμου. Ο ασθενής μετά το εξάρθρημα βιώνει έντονο πόνο και σχεδόν πάντα αναζητά βοήθεια. Έτσι λοιπόν ο θεράπων Ιατρός οφείλει να διαγνώσει το εξάρθρημα, να αποκλείσει ακτινολογικά κάποιο συνοδό κάταγμα, και να προχωρήσει σε ανάταξη της άρθρωσης του ώμου. Η ανάταξη κατά κανόνα επιτυγχάνεται κλειστά, δηλαδή χωρίς Χειρουργείο. Ενίοτε η μυϊκή σύσπαση της ωμικής ζώνης του ασθενούς είναι τόσο δυνατή, λόγω του πόνου, που απαιτείται και η χορήγηση ενδοφλέβιων φαρμάκων, με σκοπό την μυοχάλαση και την αναλγησία του ασθενούς, ώστε η κεφαλή του βραχιονίου να αναταχθεί στην ανατομική της θέση. Μετά την ανάταξη, τίθεται ανάρτηση του σύστοιχου βραχίονα, με σκοπό να δοθεί χρόνος, στα τραυματισμένα μαλακά μόρια γύρω από τον πάσχοντα ώμο, να επουλωθούν. Ο χρόνος ακινητοποίησης του πάσχοντος ώμου εξαρτάται κυρίως από την ηλικία του ασθενούς, από το εάν πρόκειται για πρώτο ή κατ' εξακολούθησιν επεισόδιο εξαρθρήματος, και βέβαια από τις συνοδές παθήσεις των στοιχείων γύρω από την άρθρωση του ώμου. Μετά την αρχική ακινητοποίηση της άρθρωσης του ώμου, ο ασθενής αρχίζει με ήπιες εκκρεμοειδής κινήσεις του βραχιονίου στο επίπεδο της ωμοπλάτης και εν συνεχεία με μυϊκή ενδυνάμωση των μυών του στροφικού πετάλου και του δελτοειδούς. Συνολικά απαιτούνται 6-12 εβδομάδες για την πλήρη επούλωση του συμπλέγματος θυλάκου-συνδέσμων-τενόντων γύρω από τον τραυματισμένο ώμο.