Βασική αρθρίτιδα αντίχειρα

H αρθρίτιδα της πρώτης καρπομετακάρπιας άρθρωσης ή αλλιώς και βασική αρθρίτιδα του αντίχειρα, είναι η δεύτερη πιο συχνή αρθρίτιδα του χεριού μετά την αρθρίτιδα των περιφερικών φαλλαγγοφαλλαγγικών αρθρώσεων και είναι πιο συχνή στις γυναίκες. Συχνές συσχετιζόμενες καταστάσεις αποτελούν η υπερέκταση της μετακαρπιοφαλλαγγικής άρθρωσης και το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Η βασική αρθρίτιδα του αντίχειρα ταξινομείται σε τέσσαρα στάδια κατά "Eaton και Littler" και εμφανίζεται με πόνο στη βάση του αντίχειρα, ομοιάζοντα με συμπτώματα καρπιαίου σωλήνα, αλλά και με δυσκολία στην λειτουργία του αντίχειρα, με δυσχέρεια στη σύλληψη και συγκράτηση αντικειμένων. Σε τελικά στάδια η άρθρωση εμφανίζει χαρακτηριστική αγκύλωση, σε παρεκτοπισμένη θέση, με υπερέκταση της μετακαρπιοφαλλαγγικής άρθρωσης. Στα αρχικά στάδια δοκιμάζεται η αλλαγή των δραστηριοτήτων του ασθενούς, ξεκούραση και ναρθηκοποίηση του πάσχοντος αντίχειρος και μη στεροειδή αντοφλεγμωνώδη από του στόματος. Επί εμμονής μπορεί να δοκιμασθεί συμπτωματικά, η τοπική έγχυση στεροειδών και αναισθητικών φαρμάκων. Επί επιδείνωσης της λειτουργίας του αντίχειρος, σε ασθενείς με αυξημένες απαιτήσεις προτείνεται η χειρουργική αποκατάσταση. Έχουν περιγραφεί πολυάριθμες χειρουργικές επεμβάσεις με πιο αποτελεσματική και επιθυμητή, απο ασθενείς και Ιατρούς, την αφαίρεση του μείζονος πολυγώνου οστού, την παρεμβολή στον κενό χώρο μάζας τένοντα (συνήθως μέρους του κερκιδικού καμπτήρα του καρπού), με σκοπό την ανάρτηση του πρώτου μετακαρπίου στο φυσιολογικό του ύψος, και την ανακατασκευή των συνδέσμων της περιοχής. Βεβαίως και μετά από χειρουργική αντιμετώπιση της βασικής αρθρίτιδας του αντίχειρα, αρχικά, τοποθετείται το χειρουργηθέν χέρι σε νάρθηκα ακινητοποίησης και εν συνεχεία αρχίζει η φυσικοθεραπευτική αποκατάστασή του, μετά από πάροδο ορισμένων μετεγχειρητικών εβδομάδων.