Οπίσθιο εξάρθρημα Ώμου

Τι είναι; Πώς αντιμετωπίζεται;

Το οπίσθιο εξάρθρημα ώμου είναι πιο σπάνιο από το πρόσθιο και αφορά σύνολο, περίπου 4% των εξαρθρημάτων ώμου. Συμβαίνει μετά από άσκηση βίας κάμψης, έσω στροφής και προσαγωγής του βραχιονίου οστού. Είναι σχετικά συχνό στους επιληπτικούς ασθενείς και σε ασθενείς που για οποιονδήποτε λόγο υφίστανται ηλεκτροσόκ, σε συνδυασμό βέβαια με πιθανές ανατομικές παραλλαγές του προσανατολισμού των οστικών δομών της άρθρωσης του ώμου του πάσχοντος. Το οπίσθιο εξάρθρημα του ώμου θέλει πολύ προσοχή ώστε να μην διαλάθει της διάγνωσης. Μετά τη διάγνωση, ακολουθεί κλειστή ανάταξη του ώμου κατ΄αντιστοιχία με το πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, εφόσον βέβαια το εν λόγω οπίσθιο εξάρθρημα έχει συμβεί εντός 6 εβδομάδων. Μετά την ανάταξη ακολουθεί πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και ενδυνάμωσης των μυών που περιβάλλουν τον ώμο. Στις πιο σπάνιες περιπτώσεις, που η οπίσθια αστάθεια παραμένει, και δεν συντρέχουν άλλες παθολογίες (π.χ. Ψυχιατρικοί ασθενείς κτλ), η αντιμετώπιση βασίζεται στις αρθροσκοπικές τεχνικές με καθήλωση του επιχειλίου χόνδρου στην ωμογλήνη, με βιοαπορροφήσιμες άγκυρες - ισχυρά ράμματα, με ρίκνωση του αρθρικού θυλάκου, ενώ σε πιο βαριές περιπτώσεις με ενίσχυση ελλειμμάτων της ωμογλήνης με οστικά μοσχεύματα ή ακόμη και με διορθωτικές οστεοτομίες του προσανατολισμού της άρθρωσης του ώμου. Μετά από χειρουργική αποκατάσταση οπίσθιας αστάθειας, ο πάσχων βραχίονας ακινητοποιείται σε νάρθηκα απαγωγής για 4-6 εβδομάδες με περιορισμό της έσω στροφής του βραχίονα. Μετά επιτρέπεται σταδιακά η διεύρυνση του εύρους κίνησης του χειρουργηθέντος ώμου, υπό ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και ιδιοδεκτικότητας.