Βλαισοπλατυποδία

H βλαισοπλατυποδία είναι μία διαταραχή της φόρτισης του ποδιού, η οποία πολύ συχνά γίνεται αντιληπτή ήδη από την παιδική ηλικία. Aποτελεί μιά ιδιοπαθή κατάσταση και οφείλεται συνήθως σε χαλαρότητα των συνδέσμων (δυναμική μορφή) του ποδιού με ελάττωση του έσω επιμήκους τόξου του ποδιού, βλαισό άξονα του οπίσθιου πόδα και απαγωγή του πρόσθιου πόδα στη φόρτιση. Η βλαισοπλατυποδία χωρίζεται βασικά, σε δυναμική και στατική. Η δυναμική, η οποία είναι και η πιο συχνή, οφείλεται σε γενικευμένη συνδεσμική χαλαρότητα και στροφικές διαταραχές των σκελών των ασθενών, ενώ η στατική (πιο σπάνια) οφείλεται σε δομικές διαταραχές της αρχιτεκτονικής των οστών του ποδιού. Η διαφορά μεταξύ δυναμικής και στατικής βλαισοπλατυποδίας έγκειται στο γεγονός ότι, η ποδική καμάρα στη δυναμική μορφή, βελτιώνεται με τη βάδιση σε ιπποποδία και την έκταση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Σε επώδυνες μορφές δυναμικής βλαισοπλατυποδίας, αλλά και στις στατικές μορφές, παραγγέλλονται συγκεκριμένες λήψεις απλών ακτινογραφιών, όπου και γίνεται ανάλυση ορισμένων γωνιών μεταξύ των οστών του ποδιού. Η θεραπεία και ειδικά στις ανώδυνες περιπτώσεις οφείλει να περιορίζεται στην παρατήρηση, στις ασκήσεις διατάσεων και στην τροποποίηση της υπόδησης με ειδικά επιθέματα επί των παπουτσιών, και πιο σπάνια σε ειδικούς νάρθηκες. Στην πλειοψηφία τους οι γονείς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η πορεία της εν λόγω διαταραχής, βαίνει βελτιούμενη με την πρόοδο της ηλικίας του παιδιού, και πως η ποδική καμάρα θα λάβει πιο ανατομική μορφή. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι τα ειδικά επιθέματα παπουτσιών και οι νάρθηκες, ουσιαστικά δεν μεταβάλλουν την πορεία της διαταραχής, εφόσον η τελευταία πρόκειται να επιδεινωθεί ή έστω να μη βελτιωθεί, καθότι δρουν απλά ανακουφιστηκά σε ορισμένες περιπτώσεις. Στις περιπτώσεις που απαιτούν χειρουργική παρέμβαση, θέση έχουν η επιμήκυνση του συμπλέγματος του γαστροκνημίου και οι διορθωτικές οστεοτομίες της πτέρνας.