Σύνδρομο Καρπιαίου Σωλήνα

Το Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι μία συμπιεστική νευροπάθεια του μέσου νεύρου στο επίπεδο του καρπού. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με το σύνδρομο αυτό, όπως π.χ. το γυναικείο φύλο, η παχυσαρκία, η εγκυμοσύνη, ο υποθυρεοειδισμός, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η προχωρημένη ηλικία κ.α.. Το σύνδρομο παρουσιάζεται με μουδιάσματα και μυρμηγκιάσματα στα 3μιση κερκιδικά δάκτυλα του πάσχοντος χεριού, δηλαδή στον αντίχειρα, τον δείκτη, τον μέσο και τον μισό παράμεσο δάκτυλο. Οι ασθενείς πολύ συχνά ξυπνούν τη νύχτα με πόνους και παραισθησίες στο πεδίο κατανομής του μέσου νεύρου. Υπάρχουν διάφορες κλινικές δοκιμασίες με τις οποίες τίθεται η διάγνωση. Αντικειμενική απόδειξη περιφερικής πίεσης του μέσου νεύρου τίθεται με τον ηλεκτροφυσιολογικό έλεγχο του νεύρου. Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα οφείλει να διαφοροδιαγνωσθεί από την περιφερική πίεση του πρόσθιου μεσόστεου νεύρου, του συνδρόμου του πρηνιστή και της αυχενικής πίεσης νευρικών ριζών. Στα αρχικά στάδια η αντιμετώπιση είναι συντηρητική με τροποποίηση των δραστηριοτήτων του ασθενούς, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη από του στόματος και νυχτερινούς νάρθηκες. Επί εμμονής μπορούν να δοκιμασθούν ενέσεις κορτικοστεροειδών, ενώ σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις ακολουθεί η αποσυμπίεση του μέσου νεύρου με διατομή του εγκαρσίου συνδέσμου στο επίπεδο του καρπού. Η διατομή του συνδέσμου ανάλογα με την ανατομία του ασθενούς και τα συνοδά του νοσήματα μπορεί να διενεργηθεί είτε ανοικτά, είτε και ενδοσκοπικά με μικρότερο μήκος τομής, με τοπική αναισθησία ή πιο σπάνια και με μπλόκ του βραχιονίου πλέγματος. Μετά το χειρουργείο ο ασθενής πρέπει να αποφύγει τις χειρονακτικές εργασίες με το πάσχον χέρι έως την πλήρη επούλωση του τραύματος.