Πρόσθιο Εξάρθρημα Ώμου
Νικόλαος Σαλαμαλίκης,MD,MSc, FEBOT
Ορθοπαιδικός Χειρουργός-Τραυματολόγος Στρατιωτικός Ιατρός
Τι είναι; Πώς αντιμετωπίζεται;
Πρόκειται πιο συχνά για το πρόσθιο εξάρθρημα ώμου, το οποίο μπορεί να συμβεί μετά από άμεση ή έμμεση άσκηση βίας στην περιοχή της ωμικής ζώνης. Πιο συχνά προκαλείται από βίαιη απαγωγή, έκταση και έξω στροφή του σύστοιχου βραχίονα. H κεφαλή του βραχιονίου βγαίνει από τη θέση της και εγκλωβίζεται έξω από την άρθρωση του ώμου. Ο ασθενής μετά το εξάρθρημα βιώνει έντονο πόνο και σχεδόν πάντα αναζητά βοήθεια. Έτσι λοιπόν ο θεράπων Ιατρός οφείλει να διαγνώσει το εξάρθρημα, να αποκλείσει ακτινολογικά κάποιο συνοδό κάταγμα, και να προχωρήσει σε ανάταξη της άρθρωσης του ώμου. Η ανάταξη κατά κανόνα επιτυγχάνεται κλειστά, δηλαδή χωρίς Χειρουργείο. Ενίοτε η μυϊκή σύσπαση της ωμικής ζώνης του ασθενούς είναι τόσο δυνατή, λόγω του πόνου, που απαιτείται και η χορήγηση ενδοφλέβιων φαρμάκων, με σκοπό την μυοχάλαση και την αναλγησία του ασθενούς, ώστε η κεφαλή του βραχιονίου να αναταχθεί στην ανατομική της θέση. Μετά την ανάταξη, τίθεται ανάρτηση του σύστοιχου βραχίονα, με σκοπό να δοθεί χρόνος, στα τραυματισμένα μαλακά μόρια γύρω από τον πάσχοντα ώμο, να επουλωθούν. Ο χρόνος ακινητοποίησης του πάσχοντος ώμου εξαρτάται κυρίως από την ηλικία του ασθενούς, από το εάν πρόκειται για πρώτο ή κατ' εξακολούθησιν επεισόδιο εξαρθρήματος, και βέβαια από τις συνοδές παθήσεις των στοιχείων γύρω από την άρθρωση του ώμου. Μετά την αρχική ακινητοποίηση της άρθρωσης του ώμου, ο ασθενής αρχίζει με ήπιες εκκρεμοειδής κινήσεις του βραχιονίου στο επίπεδο της ωμοπλάτης και εν συνεχεία με μυϊκή ενδυνάμωση των μυών του στροφικού πετάλου και του δελτοειδούς. Συνολικά απαιτούνται 6-12 εβδομάδες για την πλήρη επούλωση του συμπλέγματος θυλάκου-συνδέσμων-τενόντων γύρω από τον τραυματισμένο ώμο.
Χρειάζεται Χειρουργείο μετά από τραυματικό πρόσθιο εξάρθρημα ώμου;
Μετά από ένα τραυματικό εξάρθρημα ώμου, μόνο με τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας μπορούν να αποκαλυφθούν πλήρως οι συνοδές κακώσεις. Ανάλογα με τη παθολογία, που αποκαλύπτεται με τη μαγνητική τομογραφία του ώμου, μπορεί να προγραμματιστεί και η αντίστοιχη αντιμετώπιση, συνήθως με αρθροσκοπική χειρουργική τεχνική. Πολύ συχνή επιπλοκή μετά από ένα εξάρθρημα ώμου είναι η λεγόμενη "Bankart lesion", δηλαδή η αποκόλληση του πρόσθιου/πρόσθιου-κάτω επιχειλίου χόνδρου της ωμογλήνης, με ή χωρίς οστικό κομμάτι της ωμογλήνης, και η ρήξη των γληνοβραχιόνιων συνδέσμων. Οι προαναφερθείσες κακώσεις, συχνά συσχετίζονται και με συμπιεστικό εντύπωμα του ραχιαίου-έξω τμήματος της κεφαλής του βραχιονίου, την επονομαζόμενη "Hill-Sachs" εντομή. Ανάλογα με την έκταση των κακώσεων αυτών, την ηλικία του ασθενούς και το επίπεδο δραστηριότητάς του, μπορεί να διενεργηθεί είτε εξ' ολοκλήρου αρθροσκοπική, είτε "ανοικτή" αποκατάσταση των βλαβών. Σε μεγάλα ελλείμματα του προσθίου χείλους της ωμογλήνης (Bankart lesion) μπορεί να απαιτηθεί και μεταφορά τμήματος της κορακοειδούς απόφυσης της ωμοπλάτης, μαζί με τον τένοντα του υποπλατίου (Latarjet μέθοδος) ή και η λήψη οστικού μοσχεύματος λαγονίου (J-Span) και η καθήλωσή τους στο πρόσθιο χείλος της ωμογλήνης. Μετά από επεμβάσεις αποκατάστασης προσθίου εξαρθήματος ώμου, ακολουθεί περίοδος ακινητοποίησης του ώμου (ανάλογη του είδους της επέμβασης) και εν συνεχεία πρόγραμμα φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης και μυϊκής ενδυνάμωσης.
Κλείστε Ραντεβού
Σοφοκλέους 3 (2ος Όροφος), 12134 Περιστέρι